محمد بن عبدالصبور خویی. از فضلا و ادبای عهد محمدشاه و ناصرالدین شاه قاجار است. او راست: 1- تشریح ابدان، که آنرا بنام ناصرالدین شاه تألیف کرده و در تهران چاپ سنگی شده است. 2- تعلیم نامه در عمل آبله زدن. 3- مجمع الحکمتین و جامعالطبین. (ریحانه الادب ج 1 ص 335)
محمد بن عبدالصبور خویی. از فضلا و ادبای عهد محمدشاه و ناصرالدین شاه قاجار است. او راست: 1- تشریح ابدان، که آنرا بنام ناصرالدین شاه تألیف کرده و در تهران چاپ سنگی شده است. 2- تعلیم نامه در عمل آبله زدن. 3- مجمع الحکمتین و جامعالطبین. (ریحانه الادب ج 1 ص 335)
ابن طلیق بن سفیان بن امیه قرشی. از صحابیان است. عنوان صحابی از ارزشمندترین عناوین در فرهنگ اسلامی است. افرادی که با پیامبر اسلام (ص) دیدار کرده، ایمان آورده و تا پایان عمر مؤمن باقی مانده اند، این لقب را کسب کرده اند. این اشخاص ستون های اصلی جامعه اسلامی نخستین را تشکیل می دادند و در تاریخ اسلام جایگاه ویژه ای دارند.
ابن طلیق بن سفیان بن امیه قرشی. از صحابیان است. عنوان صحابی از ارزشمندترین عناوین در فرهنگ اسلامی است. افرادی که با پیامبر اسلام (ص) دیدار کرده، ایمان آورده و تا پایان عمر مؤمن باقی مانده اند، این لقب را کسب کرده اند. این اشخاص ستون های اصلی جامعه اسلامی نخستین را تشکیل می دادند و در تاریخ اسلام جایگاه ویژه ای دارند.
میرزا محمد طبیب معروف به حکیم قبلی ̍ پسر عبدالصبور آذربایجانی، از فضلا و ادبا و اطباء و معاصرین عباس میرزا نایب السلطنه و از اطباء مخصوص محمدشاه و حکیم باشی ناصرالدین شاه است. حکیم قبلی چندین تألیف سودمند دارد از آن جمله خلاصۀ عباسی است و تعلیم نامه در عمل آبله کوبی که ترجمه ای است از کتاب دکتر کرمیک انگلیسی، مجمعالحکمتین و جامعالطبین به نام محمدشاه قاجار نوشته و نیز کتاب مبسوطی در علم تشریح که به نام ناصرالدین شاه تألیف کرده و با صور و اشکال در تهران چاپ شده است. (از رجال بامداد ج 2 ص 241)
میرزا محمد طبیب معروف به حکیم قُبُلی ̍ پسر عبدالصبور آذربایجانی، از فضلا و ادبا و اطباء و معاصرین عباس میرزا نایب السلطنه و از اطباء مخصوص محمدشاه و حکیم باشی ناصرالدین شاه است. حکیم قبلی چندین تألیف سودمند دارد از آن جمله خلاصۀ عباسی است و تعلیم نامه در عمل آبله کوبی که ترجمه ای است از کتاب دکتر کرمیک انگلیسی، مجمعالحکمتین و جامعالطبین به نام محمدشاه قاجار نوشته و نیز کتاب مبسوطی در علم تشریح که به نام ناصرالدین شاه تألیف کرده و با صور و اشکال در تهران چاپ شده است. (از رجال بامداد ج 2 ص 241)
